پیروزی کجاست؟

 

جنگ پایان یافت، اما آوار آن هنوز بر سر مردم ماست.

وقتی حاکمیتی شکست می‌خورد، اما با بی‌شرمی خود را پیروز می‌نامد، آن‌چه ادامه می‌یابد نه صلح، که سرکوب است.

شعر: ما برای آزادی

 

🕊 شعر: «ما برای آزادی»

ما برای نان نبود

که فریاد کشیدیم —

وقتی آزادی، تهمت است…

⸻در خیابان‌های خاموش،سایه‌ی سیاست از دیوار بالا می‌رود.نه صدای گلوله هست،نه صدای زندگی.پرچم‌ها افراشته‌اند،اما دست‌های خالی را نمی‌پوشانند.دشمن، نه آن سوی مرزهاست،که این‌جاست، در سکوتِ ما.کسی نمی‌پرسد: چرا می‌ترسیم؟چون آزادی، هنوز تهمت است.

نه اسرائیل، نه ایران — مردم‌اند که می‌میرند

to;">

در خاکستر وطن،

بوی نان نیست —

بوی خون است و التماس.

این جنگ،

حاصل کدام ندانستن است؟