جنگ و خون ریزی میان نوع انسان تا به کی؟
چشم ها وحشت زده، مردم هراسان، تا به کی؟
هر طرف دنیا پر از درگیری و آدمکشی ست
در لوای دین، سیاست یا که ایمان، تا به کی؟
آتش افروزان درون خانه های گرم خود
کوچه رنگین است از خون جوانان تا به کی؟
مدعی های تمدن با شعار مهر و صلح
می زنند آسان به زیر عهد و پیمان، تا به کی؟
دیدن آن کودک گریان که بر جسم پدر
خون بگرید ماه ها زار و پریشان، تا به کی؟
خانه هایی که به زحمت شد بنا با قسط و وام
می شود ناگاه با یک بمب ویران، تا به کی ؟
کاخ های آرزو ، آرامش ذهن و خیال
در فشار از باد و رعد و برق و طوفان، تا به کی ؟
آتش و دود است و خاکستر به هر جا بنگری
سوی دیگر آتش افروزانِ نادان، تا به کی؟
هر طرف ویرانه ای، هر گوشه گوشه صد جسد
مانده له در زیر خاک و خشت و سیمان، تا به کی؟
صحبت صلح است در دنیا ولیکن در عمل
جنگ ها هر گوشه می بینی چه آسان، تا به کی؟
حرص مال و قدرت و جاهی که درگیرش شدند
در ازای صدهزاران جسم بی جان، تا به کی؟
خسته و مایوسم از این حجم از وحشیگری
این تنزل های ما تا مرز حیوان تا به کی؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر